De Boom van Zeist 2020

Jelle Schottelndreier 09-06-2020
4256 keer bekeken 0 reacties

Op deze pagina kun jij jouw visie geven over onderwerpen die betrekking hebben op duurzaamheid in Zeist. Lees voor je iets plaatst of reageert op een blog van anderen eerst even onze spelregels

Voordat je een blog kunt plaatsen, dien je jezelf eerst even te registreren als deelnemer. Voor het reageren op blogs van anderen is dat niet nodig. 

De grote paardenkastanje op de 1e Hogeweg, wat zie ik daar?

De paardenkastanje! Zo groot, zo bruisend, een borrelende bron van groeikracht, de baas van het plein. Maar hij lijkt maar de helft te zijn van een koppel dat er ooit was - is de andere ons en hem te vroeg ontvallen? Er is een nieuwe, jonge kastanje naast hem geplant.
Zo staan ze daar samen, oud en jong. De jonge boom nog klein en overzichtelijk, met een steunpaal. We zorgen nu voor de toekomst, voor de reus van de 22e eeuw. Naast het jonkie staat massief de oude berg van bladeren en takken en bloesems, die ons geschonken is door de zorg van voorgaande generaties. Een eeuw geleden begonnen, of langer. Hoe mooi hebben ze dat gedaan, dit harmonisch vormgegeven pleintje een groen hartje gegeven. Toen nog klein. Steeds beschermd, steeds gegroeid. Steeds machtiger, maar eind vorige eeuw kwam een nieuwe plaag uit de Balkan, de mineermot. De larven daarvan vreten van het blad. Je ziet ook nu nog dorre plekjes, maar hij kan het wel aan - met hulp van feromoonvallen. Erger was de kastanjebloedingsziekte, die deze eeuw is gekomen. Maar ook die is overwonnen, weer door deskundige zorg. Een warmwaterkruik om de hele stam, want die bacterie kan niet tegen warmte. En de paardenkastanje komt juist uit Zuid-Europa dus die houdt er wel van.
Zo blijven we zorgen voor het nu en voor de toekomst. Alert op nieuwe bedreigingen. Droogte tegengaan, klimaatverandering vertragen. Bomen en insecten leren kennen.
Wat zien we aan deze kastanje? Hij is nu ingetogen. Kleine lichtgroene vruchtbolletjes overal, net alsof hij bescheiden zwanger is. Wat een verschil met de trompetterende bloei van enkele weken geleden. Hij schreeuwde het ver over de daken. Bloemsproeiende toortsen trots omhoog, kaarsrecht. Het blad was nog niet eens vol uitgegroeid. Nu is de bladerkroon dichter, donkerder. Kom je dichterbij, dan zie je de vrouwelijke rondingen in de onderste takken. Ze neigen een beetje naar beneden en welven weer rond omhoog, als bij een linde.
Iemand merkte op dat de bladeren kleiner zijn dan van de kastanjes die zij kent. Inderdaad! En ze zijn niet helemaal plat opengevouwen. Zou dat komen door het droge voorjaar? Dat hij wat kracht achter de hand houdt? Volgend jaar weer kijken. Misschien komt het niet door deze lente, misschien hoort het wel bij dit individu, dat hij zich minder opent. Een zacht geheim fluistert.
Steeds weer kijken, stil, luisteren, altijd nieuw.

Afbeeldingen

Reageren

X (voorheen Twitter)

Reacties

Velden met een * zijn verplicht.

Anti spam controle *

We gebruiken CAPTCHA als controlemiddel om spam tegen te houden. Vink de checkbox aan om door te gaan. Mogelijk wordt er gevraagd om bepaalde afbeeldingen te selecteren.
 
Een momentje...

0  reacties

Cookie-instellingen